Een horizon van wachten,
De opvolging verloopt (te) langzaam,
Daarom zijn de dagen te kort
om 's nachts te slapen
Ik (be)roer de stilte.
De stilte beroert mij.
Eenzaamheid als een wapen(uitrusting)
Maar het is niet zeker.
Niets is nog zeker!
Feit is dat de vuilniszak vol is.
Eerst (van)binnen en dan (van)buiten.
Als er maar geen gat in zit.
Zo kijk ik naar de nacht.
Het is (alweer) volle maan!
Daarom zijn de dagen te kort.
En de lucht is trots.
Ik ga misschien nog naar het café
een korte vreugde die naar pis ruikt.
Iedereen trekt zichzelf aan!
In een oogopslag.
Wichard Ragner vol ongeduld, januari 2019
Comments
Post a Comment
‘You can’t say shit and not expect consequences’