Wanneer we tegen de dagelijkse realiteit botsen

Een verraderlijke zonde.

Van marketing of standvastigheid?

Dat gezegd zijnde: 

Wanneer we tegen de 

dagelijkse realiteit botsen,

bestaat "maar" niet meer.

Waarom zoeken we ons universele 

medeleven toch niet achter het gordijn

van eigendommen en angsten?

We hopen het allemaal

op de kop te kunnen tikken

en aan gunsttarief